Bendeniz Dilek Coşkun
Güneş.. 1987 Seydişehir/KONYA doğumluyum.. Lise yıllarımda tüm arkadaşlarım
meslek olarak ne seçeceklerini düşünürken nedendir bilmem ben doğrudan Gıda
Mühendisliği'ne karar verdim.. Bu kararlılıkla Ege Üniversitesi Gıda
Mühendisliği Bölümü'nü kazandım ve hani derler ya insan sevdiği işte başarılı
olur diye ben de çok isteyerek gittiğim okulumu 4 yılda başarıyla tamamladım.. O
zamanlar hiç aklımda yoktu pastacılık, ama sonradan aklıma düşecekmiş ki
zorunlu stajımı Özsüt'ün fabrikasında yaptım.. Öyle güzel bir stajdı ki benim
için düşünsenize her gün çikolata ve krema kokan bir yere gidiyorsunuz ve
akşama kadar orada çalışıyorsunuz.. Neyse üniversite yıllarımdaki pasta
geçmişim bununla da kalmadı bir akşam mahallemize yeni açılan pastaneye girerek
eğer ihtiyaçları varsa part-time çalışmak istediğimi söyledim ve yaklaşık 1 yıl
kadar da Reyyan Pastanesi'nde part-time çalıştım.. Daha sonra mezun oldum ve
kendimi özel sektörde buldum.. Ne yalan söyleyeyim hayalim hep 10 yıl kadar
özel sektörde çalıştıktan sonra şartlar da uygun olursa kendi işimi
kurmaktı.2009 yılında evlenince İzmir maceram da son buldu ve soluğu Mersin'de
aldım.. Burada da 2 yıla yakın çalıştıktan sonra şartlar gereği işimden ayrıldım..
Boş kalmamak için bir şeyler yapmak adına Mersin'de kahve keyfi yapabileceğiniz
ünlü kafelerden birine herkesin benden yemekten çok zevk aldığı tiramisumdan
bahsettim ve 2011 yılında orayla çalışmaya başladık.. O güne kadar hep ev
yemekleri üzerine bir restoranım olsun isterken pastacılık fikri ilk o zaman
düştü aklıma.. 2012 yılının yazını İstanbul'da geçirmek zorunda kaldım ama bu
durumu fırsata çevirmek adına 'Bal Pasta' nın sahibi pasta şefi Oya
Gürpınar'dan butik pasta ve kurabiye adına alabileceğim tüm eğitimleri aldım.. Mersin'e
döner dönmez evimin bir odasını atölyeye çevirerek başladım bu işe.. İzmirli
olanlar bilir Kordelya Karşıyaka'nın eski ismidir ve benim için özeldir, o
nedenle atölyemin isminin Kordelya Butik Pasta olmasını istedim.. Kısa zamanda
çok yol katederek Mersin'de tanınmaya başladım.. Benim için her şey bitti mi?
Tabi ki de hayır.. Şimdiki hedefim en kısa zamanda İstanbul'da Profesyonel Pastacılık Eğitimimi tamamlayarak Pasta Şefi olmak ve işte o zaman asıl
hayalimdeki şirin atölyemi açarak hem çok güzel pastalar yapmak, hem de bu
alanda öğrenciler yetiştirmek.. diye yazmışım 2012 yılının son aylarında..
Şimdi ise 2014 Ağustos ayındayız..2 sene de o kadar çok değişiklik oldu ki yazmadan geçmek istemedim.. Kordelya Butik Cafe'yi açtım mesela yaklaşık 1 yıl önce..İlk iş yeri hayalimi gerçekleştirmiş oldum..Şirin mi şirin, pespembe dekore edilmiş, kapıdan girenlerin evlerine girermiş gibi hissettikleri sıcacık bir ortam oldu..Çok uzun soluklu olamadı, eşimin İstanbul'a tayini nedeniyle 8-9 ay gibi bir sürede kapatmak durumunda kaldım.. Belki bir çok insan büyük kayıp olarak gördü, emeklerimin boşa gittiğini düşünenler oldu.. Evet çok emek verdim dükkanıma, yeri geldi gece 2-3 saatlik uykularla yetinmek zorunda kaldım ve aslında tam da işler rayına girmişti.. Ama bir an bile kayıp olarak düşünmedim..Aksine benim için çok önemli 2 kazanımım oldu.. 1. si başka hiç bir şekilde yaşayamayacağım bir deneyimi yaşamış oldum..Aynı anda hem patron, hem çalışan olma deneyimi :) 2. si ise en büyük hayalim Profesyonel Pastacılık Eğitimi için önümdeki tek engel ortadan kalktı..Artık İstanbul'dayım ve Doors Akademi Profesyonel Pastacılık ve Ekmekçilik 2014- Eylül grubu öğrencileri arasında olacağım.. Yani dönüp baktığımda çok yoğun ve zorlu bir 2 yıl geçirdim ama sonunda hayallerim birer birer gerçekleşiyor..Hayat bir kere daha bana şunu gösterdi ki:
" İnsan bir şeyi çok istiyorsa, bir gün mutlaka olur..Önemli olan geçen süre zarfında sabırlı olmak, çok çalışmak ve istemekten asla vazgeçmemek.."
Şimdi ise 2014 Ağustos ayındayız..2 sene de o kadar çok değişiklik oldu ki yazmadan geçmek istemedim.. Kordelya Butik Cafe'yi açtım mesela yaklaşık 1 yıl önce..İlk iş yeri hayalimi gerçekleştirmiş oldum..Şirin mi şirin, pespembe dekore edilmiş, kapıdan girenlerin evlerine girermiş gibi hissettikleri sıcacık bir ortam oldu..Çok uzun soluklu olamadı, eşimin İstanbul'a tayini nedeniyle 8-9 ay gibi bir sürede kapatmak durumunda kaldım.. Belki bir çok insan büyük kayıp olarak gördü, emeklerimin boşa gittiğini düşünenler oldu.. Evet çok emek verdim dükkanıma, yeri geldi gece 2-3 saatlik uykularla yetinmek zorunda kaldım ve aslında tam da işler rayına girmişti.. Ama bir an bile kayıp olarak düşünmedim..Aksine benim için çok önemli 2 kazanımım oldu.. 1. si başka hiç bir şekilde yaşayamayacağım bir deneyimi yaşamış oldum..Aynı anda hem patron, hem çalışan olma deneyimi :) 2. si ise en büyük hayalim Profesyonel Pastacılık Eğitimi için önümdeki tek engel ortadan kalktı..Artık İstanbul'dayım ve Doors Akademi Profesyonel Pastacılık ve Ekmekçilik 2014- Eylül grubu öğrencileri arasında olacağım.. Yani dönüp baktığımda çok yoğun ve zorlu bir 2 yıl geçirdim ama sonunda hayallerim birer birer gerçekleşiyor..Hayat bir kere daha bana şunu gösterdi ki:
" İnsan bir şeyi çok istiyorsa, bir gün mutlaka olur..Önemli olan geçen süre zarfında sabırlı olmak, çok çalışmak ve istemekten asla vazgeçmemek.."
